Zapiši, jutranje ivje, medtem ko se umikaš, današnje
obsojence na smrt
in mednje dodaj tudi tisti žrtveni dim, ki
se kadi blizu mene
od stihov, ki jih nisem napisal in ki so se prezgodaj
utopili
v moji skodelici kave,
od stihov, ki jih niti danes nisi hotela prebrati
skupaj z menoj, Maria.
Zapiši jutranje ivje tudi Mariin nemir, medtem ko
v dežju čaka na avtobus,
toda avtobus, obtežen od človeške sape, zamuja,
mraz je
in v torbici ima dva računa, da ju bo plačala,
mimo gre rdeč avtomobil, nekdo jo pokliče noter in
že izgine za naslednjih dvajset let.
Zapiši tudi tisto o mojem vsakodnevnem strahu, da bi
Maria za vselej izginila
v kraj brez dežja, v jutro brez stihov.
Prevod: Jelena Isak Kres
Γράψε, πάχνη του πρωινού καθώς αποσύρεσαι, τους
σημερινούς
μελλοθάνατους
κι ανάμεσά τους να προσθέσεις κι αυτόν τον καπνό
θυσίας που
αναθρώσκει μπροστά μου
είναι απ’ τους στίχους που δεν έγραψα και ναυάγησαν
πρόωρα
μες στον καφέ μου
είναι απ’ τους στίχους που δεν θέλησες ούτε σήμερα να
διαβάσεις
μαζί μου, Μαρία.
Γράψε πάχνη του πρωινού και την ανησυχία της Μαρίας
καθώς
περιμένει μες στη βροχή το λεωφορείο
και το λεωφορείο βαρύ από ανθρώπινες ανάσες αργεί,
κάνει κρύο
κι έχει δυο λογαριασμούς στην τσάντα να πληρώσει
ένα κόκκινο αυτοκίνητο περνάει, κάποιος τη φωνάζει
μέσα κι
εξαφανίζεται για τα επόμενα είκοσι χρόνια.
Γράψε και γι’ αυτόν τον καθημερινό μου φόβο μήπως
χαθεί για
πάντα η Μαρία
σ’ ένα μέρος χωρίς βροχή, ένα πρωινό χωρίς στίχους.
