v vrtovih trenutka
očesa brona trena sončeroka
sonca nesejo glavo na rokah
gledajo skozi kosti piščali vretenca hrbtenice prste žarke stebla
sonca nesejo relikvijo na rokah
mojo najmanjšo temo oltar mojo največjo svetlobo žrtev
mojo temo pred prvo svetlobo mojo svetlobo pred poslednjo temo
moja ne moja glava moja ne moja svetloba moja ne moja tema
vrasla v posvetno vrasla v duhovno vrasla v izganjano vrasla v blagoslavljano
bila je beseda kakor vrtovi
šla je skozi dni skozi tisočletja skozi milijone stoletij
šla z mojo ne mojo glavo z mojo ne mojo relikvijo
bila je beseda kakor čas
srečala je vrtove srečala čase
temo in svetlobo posvetno in duhovno izganjano in blagoslavljano
bila je devica prostitutka nuna poročena žena zaobljubljena vrtovom
bila je vdova brez glave
kje so vrtovi kje je čas
kam je šel brez vdove zaobljubljene možu
sončnica z vrtovi trenutki večnim poklicem
na glavi
Iz poljščine prevedla Jana Unuk.
w ogrodach okamgnienia
oka brązu mgnienia słońcorękie
słońca niosą na rękach głowę
patrzą przez kości piszczele kręgi kręgosłupy palce promienie łodygi
słońca niosą na rękach relikwię
najmniejszą moją ciemność ołtarz największą moją światłość ofiarę
moją ciemność przed światłością pierwszą moją światłość przed ciemnością ostatnią
moja nie moja głowa moja nie moja światłość moja nie moja ciemność
wrosła w świeckie wrosła w duchowne wrosła w egzorcyzmowane wrosła w konsekrowane
było słowo jak ogrody
szło przez dni przez tysiące lat przez miliony wieków
szło z moją nie moją głową z moją nie moją relikwią
było słowo jak czas
napotkało ogrody napotkało czasy
ciemność i światłość świeckie i duchowne egzorcyzmowane i konsekrowane
było dziewicą prostytutką zakonnicą mężatką kochanką poślubioną ogrodom
było wdową bez głowy
gdzie są ogrody gdzie jest czas
dokąd poszedł bez wdowy poślubionej mężowi
słonecznik z ogrodami okamgnieniami profesją wieczystą
na głowie